De (eerste) zoektocht naar Gaston Delange werd afgesloten met het succesvolle boek over de in WOI gesneuvelde oud-oom van Alain Timmers. Aan de hand van vertaalde brieven werden gruwelijkheden, ontberingen en leven in de loopgravenoorlog weer pijnlijk inzichtelijk gemaakt. Een onvergetelijke zoektocht bracht ons van Verdun naar Chemin des Dames. Alain Timmers was de initiator, Jan Beenen schreef het verhaal, Eric J. Coolen en maakte de illustraties, Bies van Ede schreef de gedichten en ik mocht het boek en videos maken.
Drie-en-een-half kilo boek. Het resultaat van hard werken. 424 pagina's over smaak, smaak en smaak. PUURST. Ontwerp van Ronald Timmermans en fotografie van Remko Kraaijeveld, lithografie Jan Hoogendijk/Ellen Grillis, redactie Willemijn van Herwijnen e.v.a.
De correcties en menupagina’s waren voor mij :-)
Een van de geweldige uitgaven van Uitgeverij Komma.
https://issuu.com/dejongehond/docs/puurst_issuu/16
Als Peter je vraagt een advertentie te maken, weet je dat er voor honderden pagina's kopij aan zit te komen en Tjerk de nachten doorbrengt met scannen. Altijd weer fantastisch om met deze mannen van MP, boeken te mogen maken...
Voor de expositie in Amstelveen over de 95-jarige KLM moesten veel in het verleden gevoerde logo’s worden gereconstrueerd. Een prachtige opdracht van RGM.
De foto’s van Heleen Vink vormen de basis voor het boekje over de kunstvoorwerpen van de expositie van de stichting Kijk! Heemskerk.
Quotes van de eigenaren en commentaar van taxateur Willem de Winter maakten de beelden compleet.
Werken met Nieuwe Gracht Producties betekent altijd kleur, creativiteit en -kan bijna niet in die tijd-,
maar bovenal plezier in produceren.
Een boek in twee vormen. Beeld los van de tekst. Bij het beeld is het aan de lezer een verhaal te bedenken en bij de tekst mag men zelf het beeld toevoegen. Maar weet je daarna hoe de schrijver uit de trein viel?
Gedicht Bies van Ede.
Illustraties Eric J. Coolen.
Tekst Wim Daniëls.
Even pauze...
Tom Peperkamps 3d modellen
in 2d. Inmiddels zijn er zeven afbeeldingen beschikbaar in diverse groottes en op verschillende materialen. Belangstellenden kunnen reageren via de mail.
HENK TIJBOSCH GRAFIEK
Kijken is creëren.
De kijker is zelf kunstenaar.
Wie kijkt, schept zelf mee aan het beeld.
Zonder kijkers geen kunst.
Henk Tijbosch is hier geen tekenaar of schilder in de klassieke zin des woords.
Op zijn Apple creëert hij vlakken en vormen. Soms van een pictogram-achtige soberheid,
soms met herkenbare iconen waaraan de kijker zijn of haar eigen beelden en herinneringen kan koppelen.
De beelden die hij de kijker voorschotelt zijn evocatief, ze roepen op, in plaats van te beschrijven
of voor te schrijven. Hoe strak zijn werk ook oogt, hij dwingt de kijker niet.
Hij nodigt uit om zelf voor invulling en aanvulling te zorgen.
Wie de beelden in hun opeenvolging bekijkt, wordt af en toe verrast door beeldelementen
met een filigraanachtige verfijning. Het kleurgebruik werkt soms vervreemdend en afstandscheppend.
Bekende objecten en vormen duiken op in een bijna spartaans kale omgeving en springen de kijker tegemoet.
De beelden die Henk Tijbosch creëert, lijken ontworpen te zijn voor een geheel eigen versie van het Memory-spel.
Kaartjes omdraaien en zoeken naar het tweede exemplaar hoeft niet.
Dat ontstaat vanzelf, in het hoofd van de kijker. JM
Looking at art is a creative act.
The spectator is an artist in his or her own right,
an on-the-spot co-creator of a truly unique instance of the work in question.
The spectator is as invaluable as the artist.
Here we see Henk Tijbosch not as a draughtsman or painter in the traditional sense.
On his Apple Macintosh he creates surfaces and shapes. Sometimes of a pictogrammatic sobriety, at other times using instantly recognizable icons to which the spectator can link his or her own images and recollections.
The images Henk Tijbosch serves the spectator with are evocative, they call up rather than depict and describe.
No matter how tight his work may look, Tijbosch doesn’t force his spectators’ minds, but invites them to complement his work with their own personal content.
The images Henk Tijbosch creates could have been designed for a unique version of the Memory board game.
In his case turning over tiles to find and pick up their twins isn’t necessary, however.
The second tile of a pair will pop up seemingly of its own accord, in the mind of the spectator,
where it will find its niche in the grey matter of her or his brain. JM
